GR4340002 - Νήσος Ελαφόνησος και παράκτια θαλάσσια ζώνη
Χάρτης
Φωτογραφίες της περιοχής
Ποιότητα
Η νήσος Ελαφόνησος βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο της Κρήτης και χωρίζεται από την απέναντι ακτή από μια σχετικά στενή ζώνη ρηχών νερών πάνω από περιοδικά υποθαλάσσια στρώματα άμμου στον βυθό. Αυτός ο συνδυασμός, μαζί με τις αμμοθίνες που υπάρχουν στο νησί, συνιστούν έναν πολύ σημαντικό και μοναδικό γεωλογικό σχηματισμό. Σπάνιες βιοκοινότητες αποτελούν μέρος των αμμοθινών, ενός σχηματισμού που γίνεται όλο και σπανιότερος εξαιτίας της μετακίνησης της άμμου και της δημιουργίας μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων. Το Ελαφονήσι έχει μακρόστενο σχήμα, και το μέγιστο υψόμετρο του νησιού είναι 39 μ. Το μεγαλύτερο τμήμα του είναι αμμώδες. Βράχια και γκρεμοί υπάρχουν μόνο περιφερειακά, κατά μήκος της ακτής της δυτικής πλευράς.
Η περιοχή είναι υψηλής αισθητικής αξίας και αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό.
Το νησί περιλαμβάνει ευαίσθητα οικοσυστήματα που υφίστανται έντονες ανθρώπινες επιδράσεις, κυρίως λόγω του τουρισμού (κατασκήνωση, ποδοπάτημα, μηχανοκίνητα οχήματα, εναποθέσεις απορριμμάτων, συλλογή φυτών). Παρόλο που οι συνέπειες στην κυρίως Ελαφόνησο είναι σχετικά μικρές, θεωρείται άμεση η ανάγκη τού να τεθεί υπό αυστηρή και καλά οργανωμένη διαχείριση, ώστε να προστατευθούν οι σπάνιες βιοκοινωνίες των αμμοθινών και να διατηρηθεί η αισθητική αξία της ακτής με τους άρκευθους.
Άλλα χαρακτηριστικά
Η τοποθεσία χαρακτηρίζεται από μια ποικιλία τύπων ενδιαιτημάτων, τα περισσότερα εκ των οποίων διατηρούνται σε αρκετά καλή κατάσταση.
Η εκτεταμένη παραλία της Ελαφονήσου χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία αμμοθινών, με καλά ανεπτυγμένη την κοινωνία του είδους Ammophiletum arenaria. Επίσης, στη ζώνη αυτή απαντά και ένας σημαντικός πληθυσμός του είδους Pancratium maritimum (κρίνος της θάλασσας). Λόχμες άρκευθων Juniperus macrocarpa σε άμμο καταλαμβάνουν την περιοχή πίσω από τις κοινότητες των Ammophiletum. Άλλα είδη που συναντώνται σε αυτή τη θαμνώδη έκταση είναι τα ακόλουθα: Anthyllis hermanniae, Silene sedoides, Lotus cytisoides, Ipomoea stolonifera, Orobanche versicolor και Plantago squarrosa. Στις βραχώδεις ακτές μεγαλώνουν τα φυτά: Atriplex halimus, Crithmum maritimum, Inula crithmoides, Capparis orientalis, Euphorbia dendroides και Ficus carica. Τέλος, το κεντρικό μέρος της Ελαφονήσου καταλαμβάνεται από φρύγανα, με τα είδη Coridothymus capitatus, Phagnalon graecum, Ballota pseudodictamnus, Hyparrhenia hirta και Ruta chalepensis να υπερισχύουν. Παρόμοιες φυτικές κοινότητες βρίσκονται και στην απέναντι κρητική ακτή.
Τεκμηρίωση
1) [3.3.] 1) Chondropoulos B.P. 1989. A checklist of Greek reptiles. II. The snakes. Herpetozoa 2 (1/2): 3-36. [3.2.c., 3.3., 5.3.] 2) CORINE Information System, European Environment Agency, CORINE Biotopes. 1991. [3.1., 3.2.a., 3.2.b., 4.1., 4.2., 4.3., 6.1., 6.2.] 3) Ministry of Environment Physical Planning and Public Works. 1990. (Work Team: A. Legakis et al). Erevnitiko programma. Meleti ton akton tis kritis pou parousiazoun oikologikes diatarahes (Research Programme. Study of the coasts of Kriti that present ecological disturbances). Dept. of Biology. University of Crete, pp 131-134. [3.3.] 4) Legakis A. (Editor). 1995. Apeiloumena, prostatevomena kai endimika eidi zoon tis Elladas (Threatened, protected and endemic animal species of Greece). Zoological Museum, University of Athens, p.35. [3.2.c., 4.1., 4.2., 4.3., 4.4., 4.5., 6.1., 6.2.] 5) Ministry of Co-ordination. Directorate of water potential and natural resources. 1982. Fysika topia tis choras. Prokatarktiki parousiasi (Natural landscapes of the country. Preliminary presentation). Athens, pp 91-92. [3.1., 3.2.a., 3.2.b., 3.2.g., 3.3., 4.1., 4.2., 4.3., 6.1., 6.2.] 6) Patras University - Ministry of Environment, Physical Planning and Public Works. 1988. (Work Team: Economidou E. et al) Entopismos kai meleti ton ygroviotopon kai allon simantikon gia tin ornithopanida viotopon tis Kritis (Localization and study of wetlands and of other important for the birdfauna biotopes of Crete). Final report, Vol. 1, Patra, pp 63-73, 270, 274, 354-355. [3.3.] 7) Turland N.J., L. Chilton and J.R. Press. 1993. Flora of the Cretan Area. Annotated Checklist & Atlas. The Natural History Museum, London, p.439. [3.3.] 8) Wettstein O.v. 1953. Herpetologia aegaea. Sitz.-ber. Oesterr. Akad. Wiss. Wien 162: 651-833. 9) Damanakis M. & H. Scholz. 1990. Phytogeographical notes on the Poaceae of Greece. Willdenowia 19:413-423. 10) Georghiou K. 1995. Checklist of Endemic, Rare and Threatened Plants of Greece. Draft. University of Athens. (3.3, 3.4, 4.2) 11) Morgan V & C. Leon. 1992. Datasheets of Flora species for revision of Appendix I of the Bern Convention. Volume IV. endemic taxa of Cyprus, Greece and Turkey Nature and environment. Nature and Envrionment. No 63 p. 106. Council of Europe, Publishing and Documentaion Service, Strasbourg. (3.2.g.)
Αναφορά: Natura 2000 φόρμα δεδομένων (αγγλικά), έκδοση βάσης 7 Φεβ 2014