GR4330009 - Όρος Ψηλορείτης (νοτιοδυτικό τμήμα)
Χάρτης
Ποιότητα
Το νοτιοδυτικό τμήμα του Ψηλορείτη χαρακτηρίζεται από έντονες κλίσεις με απότομες κάθετες πλαγιές τόσο στα νότια όσο και στα δυτικά. Οι απότομες γεωλογικές ανυψώσεις στην περιοχή έχουν δημιουργήσει έναν ικανό αριθμό, μικρών σε μήκος αλλά μεγάλων σε υψομετρικές διαφορές, φαραγγιών που θεωρούνται μεγάλης σημασίας για την παρουσία αναπαραγόμενων αλλά και μεταναστευτικών αρπακτικών. Σημαντικότερα είδη της περιοχής είναι ο γυπαετός (Gypaetus barbatus), το όρνιο (Gyps fulvus), ο χρυσαετός (Aquila chrysaetos) και η κοκκινοκαλιακούδα (Pyrrhocorax pyrrhocorax).
Άλλα χαρακτηριστικά
Το νοτιοδυτικό τμήμα του Ψηλορείτη χαρακτηρίζεται από απότομες πλαγιές και κάθετα τοιχώματα στο νότιο κυρίως μέρος. Ασβεστόλιθοι, δολομίτες και γνεύσιοι είναι τα κυρίαρχα πετρώματα. Ο Ψηλορείτης είναι η κύρια υδρολογική λεκάνη της κεντρικής Κρήτης. Φρύγανα και μακκί κυριαρχούν έως τα 1.600μ. υψόμετρο. Διαπλάσεις πρίνων (Quercus coccifera) εντοπίζονται κατά τόπους ενώ εμφανίζονται δάση πεύκου (Pinus brutia) στις δυτικές πλαγιές, δάση κυπαρισσιών (Cupressus sempervirens) και σφενταμιών (Acer sempervirens) φύονται διάσπαρτα μέχρι τα 1.600μ. υψόμετρο και μόνο περιστασιακά σχηματίζουν συστάδες. Πάνω από τα 1.700μ. η βλάστηση είναι αραιή με χαμηλούς θαμνώνες από αγκαθωτά φυτά. Πολλά τάξα που χαρακτηρίζουν αυτές τις διαπλάσεις, είναι Κρητικά ενδημικά (Asperula idaea, Centaurea idaea, κ.ά.). Οι ανθρώπινες δραστηριότητες στην περιοχή χρονολογούνται από την πρώιμη νεολιθική εποχή, με μια πλειάδα αρχαιολογικών θέσεων να επιβεβαιώνει τη μακραίωνη ιστορία.
Τεκμηρίωση
Heath, M. F. and Evans, M. I., eds. 2000. Important Bird Areas in Europe: Priority sites for conservation. 2: Southern Europe. Cambridge, UK: BirdLife International. BirdLife Conservation Series No. 8, p. 791.
Αναφορά: Natura 2000 φόρμα δεδομένων (αγγλικά), έκδοση βάσης 7 Φεβ 2014