GR4340013 - Νήσοι Γαύδος και Γαυδοπούλα

Κωδικός

GR4340013

Τύπος

SCI

Ημερομηνία πρώτης συλλογής δεδομένων

01/03/1995

Ημερομηνία πρότασης ως SCI

01/08/1996

Ημερομηνία επιβεβαίωσης περιοχής ως SCI

01/09/2006

Ημερομηνία καθορισμού ως SAC

01/03/2011

Εθνική νομική αναφορά του καθορισμού της περιοχής ως SAC

Law 3937/29-3-11 (OJ 60 A)

01/05/2009

Χάρτης

Φωτογραφίες της περιοχής

Ποιότητα

Η περιοχή περιλαμβάνει τα νησιά Γαύδο και Γαυδοπούλα, τα οποία βρίσκονται 21 μίλια νότια της νοτιοδυτικής ακτογραμμής της Κρήτης. Η Γαύδος είναι το μεγαλύτερο από τα δύο νησιά, με έκταση 29,58 τ.χλμ. και μέγιστο υψόμετρο τα 362 μ., ενώ η Γαυδοπούλα στα βορειοδυτικά έχει έκταση 2,62 τ.χλμ. και μέγιστο υψόμετρο τα 113 μ. Γεωλογικά, τα δύο νησιά αποτελούνται κυρίως από ασβεστόλιθους του Άνω Κρητιδικού (Ζώνη Πίνδου). Στη Γαύδο υπάρχουν ακόμη μεταμορφωμένα πετρώματα, νεογενή στρώματα με θαλάσσια απολιθώματα, καθώς και ψαμμιτικές αποθέσεις του ύστερου Πλειστοκαίνου. Παρόλο που το νησί δεν χαρακτηρίζεται από μεγάλο υψόμετρο, έχει αρκετές κοιλάδες και εποχιακά ρέματα.
Η ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή χρονολογείται ήδη από τους Νεολιθικούς χρόνους. Σήμερα, όμως, μόνο η Γαύδος κατοικείται, ενώ η Γαυδοπούλα χρησιμοποιείται ως βοσκότοπος. Το καλοκαίρι υπάρχει έντονη τουριστική δραστηριότητα και υψηλή επισκεψιμότητα. Στη Γαύδο οι καλλιέργειες είναι ελάχιστες.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονη ανάπτυξη του τουρισμού στη Γαύδο, με συνέπεια την ανεξέλεγκτη κατασκευαστική δραστηριότητα, ειδικά κοντά στο λιμάνι του Καραβέ και στην παραλία Σαρακήνικο. Λόγω της εξάπλωσης του πευκοδάσους και της απουσίας αντιπυρικής προστασίας στο νησί, ο κίνδυνος φωτιάς είναι πολύ υψηλός. Στη Γαυδοπούλα, η μόνη επίδραση έρχεται από τη βόσκηση. Όμως και τα δύο νησιά απειλούνται κυρίως στα θαλάσσια οικοσυστήματά τους από το παράνομο ψάρεμα, τη χρήση δυναμίτη, τις τράτες, κ.ά.

Άλλα χαρακτηριστικά

Η βλάστηση στη Γαύδο είναι μακκία, δασώδης και φρυγανική. Στη βόρεια πλευρά υπάρχουν εκτεταμένες αμμοθίνες με άρκευθους. Η Γαυδοπούλα καλύπτεται κυρίως με φρύγανα και διαθέτει ελάχιστες συστάδες σχίνων Pistacia lentiscus. Αναφορικά με τη χλωριδική του σύνθεση, το σύμπλεγμα θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους τόπους της Ευρώπης, καθώς ένας αναλογικά μεγάλος αριθμός αφρικανικών ειδών φυτών εντοπίζονται εδώ. Επίσης, η περιοχή είναι μεγάλης σημασίας για τα μεταναστευτικά πουλιά. Στα σημαντικά είδη ορνιθοπανίδας της περιοχής περιλαμβάνονται ο θαλασσοκόρακας (Phalacrocorax aristotelis desmarestii), ο αρτέμης (Calonectris diomedea) και ο μύχος (Puffinus yelkouan).

Τεκμηρίωση

1) Grove, A.T., J.Moody, O.Racham, 1991. Crete and the south Aegean islands: effects of changing climate on the enviroment. (4,2 4,3)
2. Koch,C., 1944. Die Tenebrioniden Kretas. Mitt.muench.ent.Ges., 34:255-363.
3. Kypriotakis,Z. personal data. (3,3 4,2)
4. Paragamian, K., 1994. Gavdos: Fysiko perivallon kai politismos enos nisiotikou chorou sto akro tis Evropis. To fysiko perivallon tis Gavdou. Report. University of Crete. (3,2 3,3)
5. Scmalfuss,H., 1972. Die Isopoden von Kreta. Biol.Gallo-Hellenica 4(1):33-60. (3,3)
6. Scmalfuss,H., 1975. Neues Isopoden - Material aus Griechenland. Sber.oest. Ak.wiss.math.-naturk.Kl.Ab.I, 184(1-5): 27-66. (3,3)
7. Scmalfuss,H., 1979. Die Landisopoden (Oniscoidea) Griechenlands. 1.Beitrag: Gattung Ligidium (Ligiidae). Stuttg.Beitr.Natuk.S.A. 324: 1-15. (3,3)
8. Stepanek, O.,1939. Gymnodactylus kotschyi kalypsae n.subsp. (with a map). Vestnik cs.zool.spol.V Praze Svazek VI-VII: 431-435. (3,3)
9. Stepanek, O.,1940. Materiae herpetologicae in insulis Gaudos et Dia collectae. Acta Mus.nat.Pragae vol.IIB(5):107110. (3,3)
10. Valakos, E., 1987. New locality records of some Greek reptiles. Oester. Geselsch. fur Herpetologie,12/13:70-71. (3,2 3,3 4,2)
11. Vardinoyannis K., 1994. Biogeografia ton cherseon malakion sto notio nisiotiko aigaiako toxo (Biogeography of land snails in the south Aegean arc). Ph.D. Thesis. Univerity of Athens. (3,3 4,1 4,2)
12. Vicente,J.c., 1970 . Etude geologique de l ile de Gavdos (Grece), la plus meridional de l Europe. Bull/.Soc.Geol.de France 12:481-495. (4,1 )
13. Turland,N.J., L.Chilton, J.R. Press, 1993. Flora of the Cretan AreaAnnotated checklist and Atlas, pp.439. (3,3 4,2)
14. Helelnic Society for the Study and Protection of the Monk Seal (HSSPMS). 1995. Information and rescue network in Greece. (3.2.c)
15. Georghiou K. 1995. Checklist of Endemic, Rare and Threatened Plants of Greece. Draft. University of Athens. (3.3, 3.4, 4.2)
16. Dretakis M. 1995. Unpublished data.
17. Greuter W., U. Matthas & H. Risse. 1984. Additions to the flora of Crete. 1973-1983 I. Willdenowia 14:269.